مصاحبه اختصاصی با کاوه آفاق خواننده - آهنگساز و سرپرست گروه The Ways
آب انار موزیک- مصاحبه از شهیار کبیری : گروه راک آلترناتیو The Ways مدت زیادی نیست که از انتشار اولین تراکشان "اتاق آبی" می گذره، اما در همین مدت در بین اهالی موسیقی راک محبوبیت زیادی رو برای خودش دست و پا کرده است. اعضای این گروه رو علیرضا پوررضا (کیبورد – ساکسیفون)، حامد قناد(گیتار باس)، ایمان محمدی (درامز) و کاوه آفاق (خواننده – گیتار) تشکیل می دهند.گروهی با افراد تحصیلکرده که نگاهی کاملا حرفه ای و تازه به موزیک و ترانه راک دارند ومعتقدند با متد جدیدی که در نوشتن ترانه هایشان دارند، مشکل ننشستن ترانه ها برروی موزیک راک را که تا به امروز از مشکلات اصلی موسیقی راک فارسی بوده را از بین برده اند. دقت و حساسیت آنها در ارائه کار خوب و متفاوت به مخاطبان در ساخت ویدیو کلیپ هایشان هم به خوبی آشکار و مثال زدنی است و با توجه به این نکته که هنوز آلبوم اولشان رامنتشر نکرده اند و نیز با توجه به اینکه با حجم کم تعداد تراک های منتشر شده اشان به مقبولیت خوبی دست یافته اند می توان به کیفیت بسیار بالای کارهایشان پی برد. بدون شک ما در آینده ای نه چندان دور از گروه The Ways بسیار بیشترهم خواهیم شنید چرا که تمامی ابعاد به اوج نشستن را به سادگی در این گروه می توان پیدا کرد.
کاوه آفاق، به عنوان سرپرست گروه به سوالات ما با حوصله و با متانت خاصی پاسخ داد که متن این مصاحبه را که در تاریخ 22 آبان 88 انجام گرفت را در ادامه می خوانید....
آب انار موزیک: الان توی راه که داشتی می اومدی به چه آهنگی گوش می دادی؟
ترانه SuperGirl از گروه Remon.
آب انار موزیک:The Ways چه تاثیراتی از موسیقی غرب گرفته؟
تاثیراتی که ما و گروهمون از موسیقی غرب گرفته هرگز اینجوری نبوده که ما مثلا بگیم پیرو پینک فلوید و کوئین یا متالیکا هستیم (حالا این گروه ها رو سمبلیک اسم بردم چون توی ایران معروف تر از بقیه اند).ما هیچ وقت پیرو هیچ کس یا گروهی نبودیم. من خودم توی تمرین کردن ها یا توی مطالعاتی که از قدیم توی حوزه عرفان ایران داشتم توی خلق آهنگ هامون هم اون روش ها رو پیاده و استفاده کردم و خیلی از روشهای رفتار خلق رو از رفتار شعرای قرن 5تا7 ایران یاد گرفتم... ولی خوب برای تکنیکال بودن از نظر مقولات تئوریک تکنیکی و تنظیمی تئوری موسیقی هرچیزی که یاد گرفته بودیم رو بدون اینکه الان بدونیم مثل کی قراره بسازیم، شروع کردیم به خلق کار، ولی خوب قاعدتا رد پای مولفین گذشته توی هر اثر هنری حال وجود داره و ما هم با توجه به اون source هایی که همه ی موزیسین ها از کودکی گوش می دن، ما هم ردپایی از آدم های قدیم توی موسیقیمون هست، حالا این می تونه از فریدون فروغی و فرهاد گرفته بشه تا پینک فلوید و کوئین به طور مثال.
آب انار موزیک: یه کم برامون توضیح بده که گروه The Ways چه جوری و از چه سالی شکل گرفت.
ما ابتدا و در سال 81 یک گروه پاپ بودیم که با هم کار می کردیم و 8 نفر نوازنده داشتیم و خواننده ی این گروه هم شخص دیگه ای بود و من هم نوازنده گیتار الکتریک گروهمون بودم. گروه اعضای کاملی داشت، باس و درام و ویالونیست گروه هم آراد شاکری بود که آراد هم الان باز برای خودش یه خواننده ی مجزایی شده... بعد 4 نفر از اون 8 نفر اومدیم بیرون از گروه و من با بچه ها همیشه صحبت می کردم که این موسیقی پاپ، اون جهانی نیست که ما برای موسیقیمون می خواستیم بسازیم و کار کنیم و خُب از سال 83 ما چهار نفر که جدا شده بودیم اول تحت عنوان گروه "امپایر" کار می کردیم و از سال 85 هم اسم گروهمون رو گذاشتیم The Ways.
آب انار موزیک:چرا اسم The Ways رو انتخاب کردید؟
The Ways یعنی راه ها، ما 4 نفر از ابتدا فکر می کردیم که 4تا راه هستیم. ما 4 نفرتوی این گروه همیشه 4تا دوست خیلی صمیمی بودیم حتی قبل از اینکه بخواهیم با هم موزیک کار کنیم، از طرفی هم ما 4 تا آدمی هستیم که هیچ شباهتی به هم نداریم که هیچ، همیشه اختلاف نظر هم داریم، طوری که همیشه همه تعجب می کردن و می گفتن این 4 نفر با این همه اختلاف چه جوری کنار هم وا می ایستند؟! از قدیم هر کدوم از ما راه خودش رو می رفته تا همین الان هم که توی موزیکمون هم همین روال ادامه داره، یعنی مثلا توی تنظیم کار، کسی توی گروه به من نمی گه اینجای گیتار رو این شکلی بزن یا مثلا من نمی گم پیانو رو اینجاش رو اونجوری بزن؛ هر کسی کار خودش رو انجام می ده و بعد این ها کنار هم چیده می شه و تحت اثری می شه بنام The Ways و بیرون میاد و رد پای هر نوازنده ای واقعا بدون هماهنگی توی کار بقیه اعضاست و هدفمون هم اینه که یه روزی این 4تا راه رو بهم برسونیم.
آب انار موزیک: راجع به چگونگی ساخت موزیک ها صحبت کردی، راجع به ترانه ها چی؟ ترانه ها چطور نوشته می شوند؟
اصولا هرکسی که توی گروه ما آهنگ رو می سازه، ترانه اش رو هم خودش گفته و بر حسب اتفاق تا به امروز بیشترین آهنگ هایی رو که از گروهمون می شنوید، آهنگسازی و ترانه اش با من بوده ولی خوب حامد قناد و علیرضا پوررضا هم ترانه هایی رو گفتند که کار کردیم و ایمان محمدی هم یک ترانه سرای بسیار خوبه ، مثلا آهنگ بن بست رو ترانه اش رو ایمان گفته. بعضی از آهنگ ها رو هم علیرضا یا حامد می سازند که شعرش رو ایمان می گه...
آب انار موزیک:همیشه یکی از بحث های اصلی موسیقی راک ما ترانه هاش بوده، به نظر تو فضای ترانه های The Ways چقدر با فضای موسیقی راک همسانه؟
من از اول هم همیشه مشکل اصلی راک ایران رو ترانه هاش می دونستم، برای اینکه راکرهای ما همیشه اثیر یه پارادوکس بودن که باعث می شد ترانه های خوبی رو انتخاب نکنند. حالا اون خودش بحثش خیلی طولانیه که چرا ترانه های خوبی رو انتخاب نمی کردن... اما من همیشه به این فکر بودم که ترانه هامون تا جایی که جا داره باید ترانه های ساده تری بشه و بیشتر به فضای پاپ نزدیک بشه و مفاهیمی هم که قراره توی اون ترانه ها گفته بشه مفاهیم راک باشه، مفاهیم عمیق اجتماعی، ضمن اینکه همیشه هم معتقد بودم فرم هایی رو که قراره برای ترانه هامون انتخاب کنیم می تونیم از بهترین فرم های ترانه های پاپ بگیریم چراکه باعث می شه بیشتر روی موسیقیمون بشینه.
آب انار موزیک: شما برای انتخاب ترانه هاتون این چهارچوب رو برای خوتون درست کردید که همیشه از ترانه های خودتون استفاده کنید یا نه، اگه ترانه ی خوبی هم بهتون پیشنهاد بشه امکان داره که روی اون ترانه هم کار کنید و بخوانید؟
متاسفانه من بلد نیستم روی ترانه کسی آهنگ بسازم.
آب انار موزیک:یه اتفاق جالب یا شاید حتی عجیب از نظر من اینه که اکثر خواننده ها، موزیسن ها و گروه های راک آلترناتیو حال حاضر ایران مثل خود تو و گروهت یا محسن نامجو، عبدی بهروانفر و گروه ماد، گروه Minus1، هادی پاکزاد و ... خواستگاهشان از مشهد بوده، دلیلش رو چی می دونی؟
کلا یه نگاه تاریخی به خواستگاه هنر و هنرهای پیشتاز توی ایران که بندازیم می بینیم که از ادبیاتمون، از نقاشیمون یا حتی توی سیاست، خیلی اوقات خراسان بوده که به عنوان یک حالت آوانگارد رو بخصوص توی هنر داشته و من اینو حس می کنم که انگاری از اون آب و هوای اقلیم خراسان همیشه کسانی جلوتر از بقیه اقلیم های دیگه ایران میان بالا و این برای خود من هم خیلی جالبه.
آب انار موزیک: با این بچه ها در ارتباط هم هستید یا راجع به کارهای همدیگه نظر هم می دید؟
به هر حال من که توی گروه The Ways هستم با مسعود فیاض زاده یا حامد مبارز و بچه های که توی Minus1هستند، هم با همدیگه هم دانشگاهی بودیم هم با هم رفت و آمد داشتیم از قبل، یا عبدی بهروانفر... به هر حال آره، موسیقی مشهد یه جوری هم هست که به خاطر اینکه وسعت شهر کوچک تره، اکثرا یا شاید بشه گفت 80 درصد موزیسن ها همدیگه رو می شناسند و رفت و آمد هم دارند.
آب انار موزیک: دلیل اینکه The Ways در بین سایر گروه های راک با استقبال عمومی بیشتری مواجه شده رو چی می دونی؟
من ترانه هامون رو دلیل اصلیش می دونم.
آب انار موزیک:برای شنیدن سایر کارهای دیگه ای که تحت عنوان راک فارسی توی بازار به خصوص زیر زمینی وجود داره هم وقت می گذاری؟
آره، بعضی ها رو گوش دادم، خیلی ها رو گوش ندادم، البته گوش ندادنم دلیلش این نبوده که دوست نداشته باشم که گوش بدم، واقعا به دستم نرسیده... ولی خوب از اون چیزایی که به دستم رسیده که خیلی هاشون آثار دوستان نزدیکم بوده، هیچ وقت، می تونم بگم هیچ وقت با ترانه هاشون ارتباط کامل برقرار نکردم، ولی واقعا توی فرم، راک ایران راک قوی ایه، یعنی من توی خیلی جاها می بینم که ردپای تنظیم ها و نوازندگی هایی که داریم و می شنویم با بهترین آثار دنیا برابری می کنه
آب انار موزیک: برای نمونه مثال هم می تونی بزنی؟
آره، توی کارهای اوهام، توی کارهای Minus1 و توی کارهای عبدی بهروانفر.(حالا شاید باشند افراد دیگه ای که من نمی شناسمشون یا کارهاشون به دست من نرسیده ...) ولی توی کارهایی که تا به حال من شنیدم در کارهای این 3تا واقعا نمونه هایی رو دیدم که فرم ها کاملا برابری می کنه با بهترین آثار دنیا.
آب انار موزیک: ترانه ای از شما وارد بازار شد به عنوان اتاق آبی. فکر می کردید که این تراک اینقدر با استقبال روبرو بشه؟ من خودم به شخصه خیلی ها رو دیدم که شاید اصلا با موزیک راک میانه خوبی ندارند اما اتاق آبی شمارو از حفظ می خواندند...
ما تراک اتاق آبی رو به عنوان اولین تراک گروهمون وارد بازار کردیم، ولی همون موقع هم 10تا تراک دیگه داشتیم که جای اون می تونستیم پخش کنیم، اما چون فکر می کردیم که نوع تنظیم اش و نوع شعرش و حالا جنس صدایی که داره و نحوه نشستن این صدا روی کار، به گونه ای می تونه با استقبال بیشتری نسبت به بقیه کارها مواجه بشه. علت اصلیش رو شاید بشه تنظیم ملایمش که اصول موسیقی راک توش رعایت شده دانست ولی روحی که این آهنگ داره یه روح پاپه و بالطبع می تونه با گستره ی بیشتری از مردم ارتباط برقرار کنه. ضمن اینکه ترانه اش هم یه ترانه ای بود که فکر می کردیم تا به امروز توی این ژانر کسی به این شکل کار نکرده بود.
آب انار موزیک:از اونجایی که ویدیو کلیپ این کار هم کار بسیار قوی بود، تاثیر ویدیو کلیپ اش رو توی جذب مخاطبان چقدر می دونی؟
یه قضیه ای هست اونم اینکه توی جهان امروز واقعا سرعت رشد یک اثر هنری وقتی تبدیل به چند رسانه ای بودن بشه ، حالا می خواد اون هنر نقاشی باشه یا تاتر یا موسیقی و ... وقتی از رسانه های دیگه غیر از عرصه ی خودش هم استفاده بشه، توی دنیای امروز همیشه با سرعت بیشتری مواجه می شه و خوب من اثر این ویدیوها رو توی کار موزیسین ها 100درصد موثر می دونم.
آب انار موزیک: آخرین تراک منتشر شده از The Ways تراکی است تحت عنوان شهر من کو؟ این تراک که سروصدای زیادی هم به راه انداخته، توی چه فضایی شکل گرفته؟
حقیقت اینه که تراک شهر من کو؟ سال 87 به این شکل ساخته شده که من ابتدا موسیقی اش رو ساخته بودم و با هارمونی اش ارتباط خوبی برقرار کرده بودم و فکر می کردم این هارمونی می تونه یه هارمونی ضد جنگ باشه و یه ترانه ضد جنگ می تونه اون رو کامل کنه، ولی من ترانه اش رو نگفته بودم تا اینکه به ایمان محمدی پیشنهاد دادم و ایمان ساختار کلی ترانه رو ساخت بعد داد دست من که جزئیات ترانه رو روش کار کردم، یعنی کار محصول مشترک ما 2تا بود و تا اوایل سال 88 دیگه کار ضبط شد و به اتمام رسید. ما هدفمون ارائه ی یک ترانه ضد جنگ بود ولی این تراک موقعی وارد بازار شد که فضای جدیدی توی کشور بوجود آمده بود و کاملا یک سوء تفاهم نسبت به کار ما پیش آمد؛ به طوری که ما یه ترانه ضد جنگ ارائه کرده بودیم برای یه شهر جنگ زده که مثل یک حالت تراژدیک همه چیز اون شهر از بین رفته بود ولی خوب با فضای فعلی کشور دچار یک سوء برداشت هم شد.
آب انار موزیک: سینما رویا کجاست؟!
سینما رویا یا به تعبیر دیگه سینما رویال... اینو می تونم من بگم از راجرز واتر یاد گرفته بودم که یه سری واژه ها رو سعی می کرد همیشه به حالت دوگانه تلفظ کنه. من توی خیلی از آهنگ هامون این کارو می کنم، مثلا توی آهنگ بن بست من می گم دنیاه (یه آه هم داره انتهاش) یا همیشه اسم خدا رو بعدش یه آه اضافه می کنم و خداه می خونم. توی تراک شهر من کو؟ من می گم سینما رویال، ولی یه جوری می خواستم بگم رویا، سینما رویا، سینمایی که می تونم بگم که من با یک شیطنت خواستم یه نقدی بکنم به سینمای از بین رفته، سینمای فعلی ایران... رویال هم که تعابیر خودش رو داره و ما می دونیم که خیلی از سینماهای ایران توی زمان گذشته اسمشون رویال بوده، ولی در هر صورت مقصود من اون سینمای از دست رفته ی ایرانه.
آب انار موزیک: چه اتفاقی برای ویدیو کلیپ شهر من کو افتاد؟ مدت زیادی طول نکشید که دیگه از شبکه های ماهواره ای این کار پخش نشد، دلیل خاصی داشت؟
بله، ما بعد از یه مدت دیدیم که این کار دیگه از شبکه pmc پخش نمی شه، طی تماسی که باهاشون داشتیم pmc به ما اعلام کرد که رفتار خواننده ی این کلیپ با موازین شبکه ما همخوانی نداره! اما این اصل ماجرا نبود، ما با پرس و جوهایی که کردیم فهمیدیم اصلا قضیه چیز دیگه ای بوده و همون سوء برداشتی که دیگران از این آهنگ کرده بودند رو مسئولین این شبکه هم کرده بودند.خیلی از اطرافیان هم می گن که انگار توی یکی از برنامه های شبکه bbc این کلیپ به صورت دانلود شده پخش شده که خوب این اتفاق خیلی ساده ای بود، اما گویا مجری این برنامه هم همون سوء برداشت همیشگی رو انجام داده و این آهنگ رو به حوادث پس از انتخابات متصل کرده که اصلا اینجوری نبوده و واقعیت این آهنگ، یک آهنگ ضد چنگه... و در ادامه ماجرا هم شبکه pmc فکر می کنیم به همین دلیل بوده که کلیپ رو از لیست پخش برنامه اش حذف کرده و متاسفانه در حال حاضر خیلی از شبکه ها حاضر به پخش این کار نمی شن و هر توضیحی هم که ما می دیم، کسی پاسخگو نیست.
آب انار موزیک: بگذریم، چه خبر از آلبوم اول The Ways؟ ترانه های آلبوم چه حال و هوایی داره ...
The Ways الان 3تا آلبوم آماده داره. آلبوم اول رو که بزودی قراره پخش کنیم شامل 10 تراکه و اسم آلبوم هم خواب بازیه. ترانه هاش رو هم سعی کردیم ترانه هایی باشه که معرف رویکردهای گروهمونه، مثل تمام آلبوم های دیگه دنیا بخشی از شعرها اعتراضیه، بخشی از شعرها درگیر با بحث فلسفی ترانه سراشه و بخش دیگه هم عاشقانه.
آب انار موزیک:و به چه صورت قراره منتشر و پخش بشه؟
این آلیوم احتمالا بصورت پخش اختصاصی و به یه تعداد محدودی به فروش می رسه و مسلما با توجه به نداشتن مجوز مجبور به این خواهیم بود که پس از مدتی هم آلبوم رو برای دانلود روی سایت ها Release کنیم.
آب انار موزیک:موسیقی زیر زمینی ایران و بچه هایی که به خصوص در سبک های راک و رپ دارن به صورت زیر زمینی فعالیت می کنن روز به روز داره به تعدادشون اضافه می شه و بیشتر شنیده می شوند، The Ways هم از همین بستر بیرون آمده و داره فعالیت می کنه، چه آینده ای رو برای موسیقی زیرزمینی متصوری؟
من آینده ای رو که برای موسیقی زیر زمینی تصور می کنم اینه که اولا معتقدم مثل همه ی دوره های تاریخی هنر ما دوباره یک بازگشت هنری خواهیم داشت، مثل بازگشت ادبی که توی دوره های مختلف هنری داشتیم. من این دوره بازگشت در موسیقی رو متعلق به راک می دونم، یعنی معتقدم تا چند سال آینده موسیقی راک تبدیل می شه به موسیقی اول ایران و کم کم این عزیزانی که الان زیر زمین هستند از تمام کسانی که روی زمین اند برای مردم آشناتر خواهند شد.
آب انار موزیک: امکان داره که روزی کار سفارشی از شما بشنویم؟
نه، هیچ وقت... اگه منظور از کار سفارشی کاری باشه که مثلا قرار باشه برای پرسپولیس و غیره بخواهم بخوانم، نه هرگز این اتفاق نمی افته.
آب انار موزیک: برای مخاطبان The Ways و طرفدارانتون که روز به روز داره به تعدادشون افزوده می شه حرف خاصی داری؟
حرف خاصی که ندارم، ولی ضمن تشکر از همه، تقاضا دارم که به موسیقی خوب گوش بدهند و این رو هم یادشون باشه اون ها نباید دست هنرمند رو بگیرن و پایین بکشند، باید دستشون رو به هنرمند بدهند و هنرمندها اون ها رو بکشند بالا... این به اون معنیه که نباید توقع اشان رو از هنرمندها پایین بیارن، باید از تمام هنرمندهاشون بدون اینکه به اسامی آنها کار داشته باشند توقع کارهای خوب داشته باشند.
آب انار موزیک:ممنون ازت کاوه جان، اگر حرف خاصی باقی مونده که باید زده بشه ما در خدمتیم.
حرف که زیاده، خیلی حرف دارم که می خوام بزنم اما اینجا جا نمی شه!
شهیار کبیری - امیر مطلبی ( مصاحبه اختصاصی برای آب انار موزیک و سایت موسیقی 360)